Odmiana ta została wyhodowana w Niemczech w latach 60. XX wieku. Wyróżnia się eleganckim pokrojem i obfitym kwitnieniem. Pennisetum alopecuroides ‘Hameln’ – choć jest dostępna na rynku od ponad pół wieku – nadal pozostaje najpopularniejszym kultywarem rozplenicy japońskiej
dr Wiesław Szydło, Związek Szkółkarzy Polskich
Roślina tworzy charakterystyczne, malownicze kępy odziomkowych, wąskich liści dorastających do 50 cm długości, z których pod koniec lata wyrastają smukłe pędy kwiatostanowe zakończone cylindrycznymi, kłosowatymi kwiatostanami, przypominającymi szczotki do mycia butelek – przedmiot w dzisiejszych czasach zupełnie zapomniany, choć przed 30 laty obecny niemal w każdym domu. Zbudowane z licznych, cienkich ostek kwiatostany są ażurowe i wykazują ciekawą zdolność łapania promieni słonecznych, przez co rano i wieczorem, przy niskim położeniu Słońca nad horyzontem, wydają się świecić. Przy mglistej, wilgotnej pogodzie na ostkach osadzają się krople rosy, wówczas roślin prezentuje się jeszcze bardziej efektownie. Kwiatostany i liście rozplenic poruszają się i falują przy najlżejszych podmuchach wiatru, wprowadzając do ogrodu jesienną melancholię. Kwiatostany nadają się do suszenia i tworzenia bukietów.
Do prawidłowego wzrostu piórkówki potrzebują ciepłych i słonecznych stanowisk. Tolerują tylko nieznaczne ocienienie. Preferują gleby żyzne i lekko wilgotne, przepuszczalne. W okresie letniej suszy potrzebują nawadniania. Nie wymagają ochrony przed chorobami i szkodnikami, natomiast w mroźne zimy mogą wymarzać. Dlatego rośliny warto na zimę okrywać kopczykami przekompostowanej kory sosnowej, które wiosną się rozgarnia. Wiosną zeszłoroczne liście należy przyciąć nisko przy ziemi.
Piórkówki doskonale prezentują się sadzone w grupach oraz pojedynczo w kompozycjach z innymi roślinami na rabatach bylinowych, wrzosowiskach oraz w ogrodach skalnych. Przy zapewnieniu stałej wilgotności podłoża prezentują się bardzo ładnie przez cały sezon. Można je komponować z niskimi odmianami berberysów, budlei Davida czy zadrzewniami. Kwiatostany rozplenic nadają się do suszenia i tworzenia suchych bukietów. Jesienią liście żółkną i stopniowo zasychają. Wiosną należy je ściąć krótko nad ziemią.
Rozplenice świetnie nadają się do sadzenia w pojemnikach ustawianych na słonecznych balkonach i tarasach. Na zimę pojemniki te można schować do chłodnych pomieszczeń, np. do piwnicy lub garażu, a wiosną z powrotem wynieść na zewnątrz. Dzięki temu rozplenice na pewno nie przemarzną i odwdzięczą się pięknym kwitnieniem.
